Column

Column

Natuurlijk

Het is nog niet zo lang geleden dat ik Twitter op mijn mobieltje heb geïnstalleerd.
De aanleiding hiervoor was de aanschaf van een fijnstofmeter. Zo belandde ik op Twitter dus in de anti-houtrook-bubbel. Ik zie voornamelijk berichtjes van mensen die, net als ik, kritisch zijn over houtstook. Afgaande op deze Tweets zou ik zomaar de conclusie kunnen trekken dat 95% van de Nederlandse bevolking inmiddels vóór een verbod op houtkachels is.
Maar af en toe beland ik ineens in een ‘draadje’ met berichten van iemand van de tegenpartij.

“Hout stoken is natuurlijk”, las ik bijvoorbeeld als reactie op een Tweet van een mede-houtrook gedupeerde. Het is een terugkerend argument van notoire houtstokers: mensen stoken al millennia op hout – dus is het natuurlijk – dus is het goed en dus niet ongezond.
En bovendien: de CO2 die vrijkomt bij de verbranding van hout is ‘hernieuwbaar’! Dat is dus juíst goed voor het milieu, veel beter dan fossiele brandstof. Aldus het ‘draadje’.

Van beide argumenten klopt geen hout.
Hout verbranden is helemaal niet natuurlijk. Wat wel natuurlijk is: een boom groeit gestaag en blijft lang, heel lang, in leven. Sommige bomen schijnen zelfs de duizend jaar wel te kunnen halen. Zo’n boom raakt op een gegeven moment in verval, er komen her en der barsten, scheuren en gaten in, daar nestelen zich planten, dieren, schimmels.

Naarmate het verval vordert vallen takken van de boom af, of misschien waait hij wel helemaal om. Delen van de boom sterven, andere stukken leven nog een poos door. Het dode hout wordt door het ecosysteem gerecycled. Alle voedingsstoffen die er in zitten worden door micro- en iets grotere organismen omgezet in bestanddelen van een vruchtbare bodem. Onder meer schimmels en insecten leven in en van zo’n boom, en zijn zelf weer voedsel voor bijvoorbeeld spinnen, hagedissen en vogels. Zo staat zo’n gestorven boom aan de basis van de voedselketen.

Bij het afbreken van het hout komt geleidelijk CO2 vrij.
Dit wordt door andere planten opgenomen uit de lucht, en deze kunnen het met het proces van fotosynthese weer omzetten in nieuw organisch materiaal. Dat is toch echt heel wat anders dan een boom na een paar jaar kappen, in stukjes zagen en hakken,  en hup: verbranden. Ook dan komt CO2 in de lucht, maar dat gaat veel sneller dan via de natuurlijke cyclus. Wat in jaren is gegroeid komt vrij in ‘no time’, het vliegt op één plek de schoorsteen uit, en kan daar helemaal niet ‘hernieuwd’ worden zoals dat gebeurt in de natuurlijke trage cyclus.

Daarbij speelt ook de schaal waarop wij hout verbranden nog een rol. Voor iedere zeven kubieke meter hout die in vlammen opgaat is één hectare bos nodig om de CO2 in een jaar tijd te kunnen opslaan. Zeven kuub hout per hectare per jaar is de gemiddelde aangroei van bos. In Nederland zijn ruim 1 miljoen houtkachels en openhaarden. Reken maar uit: bij gemiddeld 7 kuub hout per kachel per jaar hebben we een bos nodig van een miljoen hectare, dat is zo’n beetje één derde van alle grond in Nederland.

Nog los van de hernieuwbaarheid wordt door de houtvuur-liefhebbers buiten beschouwing gelaten dat niet alleen CO2 vrijkomt, maar ook roetdeeltjes, (ultra-) fijnstof, benzeen, NOx, pak’s, koolmonoxide. Allemaal niet zo gezond om in te ademen, en ook helemaal niet goed voor het klimaat.
Dus: hout verbranden natuurlijk? Ik dacht het niet.

Op Twitter kun je maximaal 280 tekens gebruiken voor één berichtje. Dat lukt mij bij lange na niet: de tekst hierboven is meer dan tweeduizend tekens. Mijn eerste Tweet laat dan ook nog op zich wachten, en wie weet komt het er ook wel nooit van.

Column

Nabrander: Houtkachel vs diesel

Om nou te zeggen dat het een jongensdroom was, is overdreven, maar toen ik in 2016 mijn derdehands tien jaar oude Volvo V70 kocht, voelde ik toch een soort guilty pleasure. Een enorme bak, met heel wat pk’s onder de motorkap. Vijf cilinders, een 2.4 dieselmotor die volgens kenners moeiteloos 7 ton zou moeten kunnen draaien, dan was hij nu pas halverwege! Als dat waar was, zou ik nog jaren plezier kunnen beleven aan deze auto.

Waar ik toen niet direct aan dacht, was dat 350.000 kilometer rijden met een oude diesel ook betekent dat je heel veel uitlaatgassen en (ultra-) fijnstof produceert. Al rijdend zou ik 17 ½ duizend liter diesel verbranden op de Europese wegen die ik van plan was af te rijden, en daarmee zou ik zo veel fijnstof verspreiden, dat het vergelijkbaar is met de hoeveelheid die vrijkomt bij het verbranden van 1.000 kilo hout!
Die duizend kilo hout is gebaseerd op de uitstoot van een moderne houtkachel, verbrand je hout in een oude kachel, open haard of in een vuurkorf dan is er nog veel minder hout nodig voor dezelfde luchtvervuiling.
Eerlijk gezegd valt de uitstoot van mijn Volvo me dan nog wel mee: het duurt jaren voor ik driehonderdvijftigduizend kilometer heb afgelegd, terwijl mijn buurman iedere jaar makkelijk duizend kilo hout verbrandt.
Een belangrijk verschil is ook dat de auto niet op één plek staat te roken, terwijl de kachel niet van zijn plaats komt. Lokaal is de vervuiling door de houtkachel dus echt dramatisch: de uitstoot van, laten we zeggen, 7 jaar autorijden in één winterperiode op één plek. Je zult er maar naast wonen…

De overheid maakt er serieus werk van het bezit van mijn oude Volvo te ontmoedigen. Naast de toch al stevige wegenbelasting betaal ik een extra oude-diesel-toeslag. Bovendien wordt de uitstoot van de auto jaarlijks gecontroleerd bij de APK. Voldoet mijn auto niet meer aan de norm, dan wordt hij afgekeurd, en is het einde verhaal. In Duitsland mag ik met deze auto verschillende Umweltzones al een aantal jaren niet meer in, en ook in verschillende Nederlandse gemeenten zal het niet lang meer duren voor er verboden komen.
En terecht, zeker als je bedenkt dat er in Nederland miljoenen auto’s rondrijden. Dat moet anders.

Want het is toch van den zotte dat je je uitlaatgassen maar gewoon in de lucht loost, de lucht die wij allemaal inademen?

Des te vreemder is het, dat de houtkachel aan geen enkele regel gebonden is. De uitstoot van een houtkachel hoeft niet aan normen te voldoen, je mag zelf bepalen wat je stookt, hoeveel, waar en wanneer, en er is geen controle.
Financieel is een houtkachel zelfs aantrekkelijk, (tenminste… als je voor alle uren die je moet besteden aan het kappen van bomen, het zagen, kloven en opslaan van het hout niet een redelijk tarief rekent). Bepaalde kachels zijn zelfs tijdelijk gesubsidieerd geweest door de overheid, nota bene omdat zij duurzaam zouden zijn. En dat terwijl houtkachels de lucht lokaal zeer sterk verontreinigen. Behalve de al genoemde (ultra-) fijnstof komt bij het verbranden van hout nog veel meer smerigs in de lucht, waar omwonenden ernstig hinder van ondervinden, en op langere termijn ziek van kunnen worden.

Zou het niet logisch zijn als het gebruik van houtkachels net als het rijden van oude diesels ontmoedigd wordt? Of beter nog: een regeling waarmee zowel oude diesels als houtkachels afgeschaft worden. En doe maar eerst die houtkachels, dan, want die Volvo staat het grootste deel van de tijd toch al stil.

Kom in actie

De stichting bestaat alleen uit actieve vrijwilligers die het belangrijk vinden om naast baan en gezinsleven onze doelen te bereiken. Wil jij ook een actieve bijdrage leveren?

45mm-wide case in polished steel with wire-style lugs typical of how early wrist watches looked. This was because early wrist watches were really just pocket watches with lugs soldered to them. These two longines telemeter chronograph mens designer belts replica watch are chronograph watches that come in at around 41 mm wide. They feature a steel case and a durable leather strap. The movement is self-winding, stop and reset the chronograph and there is no way to restart the timer without resetting. The earliest watches were built around the Lemania cal. 15CHT and later models.